Na przestrzeni wieków filozofowie starali się odpowiedzieć na pytanie czym jest sztuka. Na jej rozwój i tematykę z pewnością mają wpływ ramy czasowe, jak i podłoże uwarunkowane daną sytuacją polityczną, społeczną czy kulturową. Obecnie przyjmuje się, że sztuka to oryginalne, celowe działania twórcy wzbudzające emocje w odbiorcy z powodów estetycznych.
Podstawowymi zamiarami, które zakłada pojęcie sztuki to nauka, czyli cel w postaci dydaktycznej tzw. docere. Jej zadaniem jest również wywołanie poruszenia w odbiorcy, co jest równoznaczne z wykorzystaniem i angażowaniem emocji ludzkich, cel ekspresywny tzw. movere oraz delectate – co oznacza, że ma cieszyć oko ludzkie swoim pięknem, sprawiać odczuwanie przyjemności. Jej umiejętność komunikacji przekłada się na wiele płaszczyzn w życiu społecznym. Tworzy ona przede wszystkim porozumienie artysty z odbiorcą przez swoje dzieło. Stanowi przestrzeń autora na ekspresję uczuć, wrażeń i myśli.
Trudno nie wspomnieć o tym, że rzemiosło artystyczne posiada również funkcję kulturową, która posiada wielką odpowiedzialność w kształtowaniu konkretnych nurtów myślowych, wartości oraz cnót w społeczeństwie na przestrzeni lat. To właśnie po dorobku artystycznym danej epoki, naukowcy są w stanie określić i zbadać ówczesny sposób życia danych grup społecznych, poddać analizie system obowiązujących wtedy wartości i przekonań. Ten specyficzny rodzaj komunikacji pomiędzy nadawcą, a odbiorcą można wręcz porównać do działalności dziennikarskiej. Bowiem oba te obszary mają zdolność dokumentowanie, informowania oraz przekazywania konkretnych komunikatów. Przekazywanie treści odbywa się tu za pomocą kontemplacji, refleksji, wywołania zachwytu czy zadumy. Silne budzenie emocji może skłaniać do angażowania człowieka w sprawy społeczne i nie tylko, a przez to mieć wpływ na przepływ komunikacji i faktów. Dzieje się to w zaskakująco indywidualny sposób, oddziałując bezpośrednio na człowieka. Buduje bliskość pomiędzy artystą i odbiorcą jego sztuki, pozwalając na wytworzenie jedynej i wyjątkowej więzi. Ten właśnie rodzaj osobistego kontaktu skraca dystans trafnie rezonując i zostawiając trwały ślad w duszy, sercu, umyśle ludzkim.
Można więc wnioskować, że sztuka potrafi pełnić rolę komunikacji. Jej piękno skłania do zastanowienia i refleksji komunikując o szczegółach. Umożliwia czerpanie wiedzy, uczy
i kształtuje kompetencje wnioskowania oraz łączenia ze sobą faktów. Jest formą, która poprzez wieki nadal przypomina o ważnych wartościach w życiu, jest kierunkowskazem. Buduje dorobek historyczny, kulturowy i społeczny. Poprzez dostarczanie przyjemnych walorów estetycznych i wrażenia zmysłowe – może być narzędziem przekazu wiadomości. Tworzy most komunikacji między artystą, a odbiorcą.
Autorka: Marta Konieczny – studentka komunikowania promocyjno-wizerunkowego i filologii chorwackiej. Uwielbia obce kultury i podróże zagraniczne, a jej ulubionym miejscem na świecie są Bałkany. W wolnych chwilach między obowiązkami lubi haftować i malować. W przyszłości chciałaby spróbować swoich sił w byciu tłumaczem symultanicznym.